Verder naar het zuiden

Na het ontbijt moeten we helaas afscheid nemen van deze gastvrije familie. We waren zeker nog langer welkom en er was nog zoveel te bepraten, maar onze afspraken verder op de route lieten dat niet toe. Vanavond worden we in Lynchburg verwacht. Inmiddels weten we al dat daar Liberty College gevestigd is. Een groot christelijke college met 10.000 leerlingen op de campus en ook nog een 10.000 online. We leren steeds meer over het Amerikaanse onderwijssysteem en het moet natuurlijk fantastisch zijn om je Graphic Design op een christelijk college te doen.

De auto heeft een of andere technische melding en na een telefoontje naar het verhuurkantoor blijkt dat we toch eerst een garage op moeten zoeken om dit te verhelpen. De garage van onze gastfamilie wil ons graag helpen, maar het kost wel twee uur van onze tijd. Rond de middag kunnen we pas op pad gaan. Goed dat de route vandaag niet al te lang is. Eerst rijden we een stuk over een snelweg, maar halverwege moeten we eraf en rijden we door de bergen verder. Schitterend! Rond 5 uur draaien we de grindweg naar onze volgende familie in. Dat was ons verteld: een oude boerderij aan het eind van een grindweg. Het blijkt een oude plantage-woning te zijn en we wanen ons in andere tijden. De boeken die we over de slavernij gelezen hebben, kunnen zich hier afgespeeld hebben.

We worden gastvrij onthaald door de gastheer, een native American (indiaan). Het is een gezin met 7 kinderen, waarvan één kortgeleden getrouwd is. Zo'n mooi gezin. We genieten ervan. Het is snikkend heet en dit is een huis zonder airconditioning. De hitte is nog wennen voor ons. De maaltijd staat klaar en we genieten van een goed gekruid maal. Zie je ons zitten in deze mooie kamer met 14 man rond de tafel? Hier concentreren de verhalen zich rondom het gewone leven in elkaars land. Deze familie is nog nooit buiten de VS geweest en ze hebben veel vragen rondom politiek, staatsinrichting, financiën, kerk en onderwijs. En niet te vergeten, veiligheid. Hier laat de heer des huizes ons zijn wapens zien en hij kan niet begrijpen dat Marc thuis geen wapens bezit om zich te verdedigen. Ze vertellen over hun omgeving, dat ze straks om 10 pm de vier herderhonden loslaten op hun terrein om zo de jakhalzen op afstand te houden. Geregeld steekt er ook een beer hun pad over, zitten de wasberen overal in en het is opletten voor de slangen. Het wordt al donker en no. 3 en 4 vermaken zich buiten met het vangen van vuurvliegjes. Wat zei je....welk soort dieren lopen hier allemaal rond? Moeten de kinderen niet binnenkomen?  Ohh, konijnen eten de hele moestuin leeg.

We sluiten de avond af met zingen en eindelijk kan Marc weer eens een gitaar vasthouden. We lezen nog met elkaar uit de bijbel en bidden samen. Dan op zoek in het grote huis naar onze kamers; het is een huis met geschiedenis en wij fantaseren er vrolijk op los. Gauw voor het slapengaan nog even de bibliotheek bekeken. Veel bekende titels, hier is duidelijk over nagedacht. Welke boeken komen mijn huis in en welke niet!

De volgende morgen is het al vroeg dag, want zowel ons gastgezin als wij hebben nog een lange rit te gaan. Zij gaan naar het noorden om in Pennsylvania hun familie te bezoeken. De vrouw des huizes is opgegroeid in Amishland. Wij trekken vandaag naar het oosten. De eischotel en zelfgemakken muffins en brood smaken overheerlijk. We krijgen nog een paar eerste leesboekjes in het Engels voor no. 3 en 4. En ook hebben we nog een uitwisseling van favoriete thuisonderwijs materialen. De tijd draait door, we zouden nog uren door kunnen gaan, maar we moeten ons echt klaar maken voor vertrek. We vinden het jammer dat we maar zo kort met deze familie konden optrekken. Ze hebben duidelijk een visie en wij hadden daar eigenlijk nog wel meer over willen horen.