Concert

Vandaag - zaterdag - hebben we niet veel gepland. We skypen wat met familie, die zich verwondert over de kerstboom die achter onze rug zichtbaar is. In het huis waar we verblijven staan inderdaad overal kerststalletjes en hangen er nog diverse kerstversieringen op. Er hangen ook nog tekeningen aan de muur van toen de kinderen klein waren. Onderweg hebben we ook winkels met kerstversieringen gezien die het hele jaar open zijn. Je kan maar vast voorbereid zijn;-)

De kinderen vermaken zich met verkleden. No. 4 voelt zich geweldig in zijn konijnenpak. Buiten is het warm en wij genieten van de rust in een airconditioned huis. De gastfamilie bereidt zich voor op hun concert van deze avond en trekken al vroeg in de middag naar het kerkje in the middle of nowhere. Wij zullen later volgen.

De route blijkt toch niet zo gemakkelijk als gedacht - weet je nog, we hebben geen gps! Toch komen we nog net op tijd aan bij het plattelandskerkje waar het concert zal plaatsvinden. Iedereen was al bang dat we het nooit zouden vinden, want zonder gps gaan die Europeanen dat nooit vinden.

Het binnentreden van een oud plattelandskerkje is iets heel anders dan alle andere kerken die we hier al bezocht hebben. Wat verveloos, het ruikt wat muf, decoraties zijn gedateerd en het lijkt net alsof alles scheef is (is het in werkelijkheid waarschijnlijk ook). Temidden van de Amerikaanse plattelandsbevolking (een soort apart;-)) maken wij het concert van onze gastfamilie mee, de Diggles family. De dominee van dit kerkje voelt zich erg vereerd met zijn Belgische gasten en daar wordt dan ook volop aandacht aan besteed. We zitten op de eerste rij.

Onze gastfamilie heeft erg mooie en geoefende stemmen, dat hadden wij thuis al gehoord. Het is allemaal echt Amerikaans en hun muziekstijl is nieuw voor ons. Zij noemen het blue grass. Klinkt nogal cowbow-achtig, maar wat kan je ook anders verwachten in het land van de cowboys. No. 4 is erg gefascineerd onze gastfamilie daar van voren te zien staan. De gastheer vindt hij erg grappig.

Na het concert blijkt er in een zaaltje naast de kerk een maaltijd te zijn. Vol verbazing kijken wij wat er allemaal opgediend wordt en welke combinaties ieder op zijn - natuurlijk wegwerp - bord legt. Van augurken tot chocoladetaart, van zuurkool tot watermeloen. Als drank staan er de onvermijdelijk grote flessen frisdrank (ca. 3 liter) op tafel. De bekers kunnen bijna een halve liter bevatten. Oh, wat vullen onze no.'s hun bekers graag met cola. We gaan hier strenger op worden, want dagelijks frisdrank mag geen gewoonte worden. In dit kerkje hoort het er even bij.

Buiten gekomen dendert er vlak langs het kerkje een lange trein voorbij. De grond trilt. Het is nog altijd warm en het asfalt geeft veel hitte af. Inmiddels is het donker geworden, maar gelukkig kunnen we onze gastfamilie volgen. Langs de kant van de weg zien we veel dode dieren liggen, maar wij komen zonder aanrijdingen thuis.

Snel, snel! De trein komt eraan...