Sinds we terug zijn uit Barcelona is er hier op onze heuvel een netwerkprobleem en kunnen we niet meer online. Degene die het moest maken, trouwde afgelopen zaterdag en zoiets als een netwerk heeft dan natuurlijk geen prioriteit. De enige tearoom in town met wifi zit meestal helemaal vol en we hebben geen tijd en zin om daar dagelijks heen te gaan. Een weekje offline is trouwens ook wel eens goed. Wel hebben we natuurlijk jullie commentaren en mailtjes gemist. Afgelopen weekend kwam er mondjesmaat wat mail binnen – raar hoor als je 5 minuten moet wachten op één mailtje – met helaas wat minder leuke berichten van diverse kanten. We leven met jullie mee, ook al zitten we ver weg!
Het weekend is er één geweest van veel regen en de beek waar we vorige week nog zo heerlijk in zwommen, is weer een vieze, bruine, kolkende stroom geworden. Bij aankomst begin april meldde men ons dat toen de laatste regen viel voor de komende 5-6 maanden, maar ook hier is het weer onvoorspelbaar. Mei – 13°C – veel regen en wind – dan denk je toch meer aan België dan aan Zuid-Frankrijk.
We hebben zaterdagmiddag nog een mooie wandeling gemaakt naar de top van één van de twee rotsen die samen de poort van de Cevennen uitmaken. Het was een gemakkelijke wandeling en het eindpunt (of nou ja, daarna moesten we natuurlijk ook nog afdalen) was magnifiek.
Een mooi zicht op Anduze en in het Gardon dal. Ook was de grijze wolkenhemel heel mooi om te zien. Diverse lagen wolken in diverse tinten grijs met heel in de verte een oplichting aan de Middellandse zee.
Onderweg zagen we aan alle mooie bloemen dat het lente was. Joachim lag plat op zijn buik om te ruiken. “Mama, dit is peper! Je kan dat eten!” Het rook naar tijm. We zagen overal mooie bloemen, maar vandaag blonk de schitterende kamperfoelie uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten