Afgelopen weekend was het hier nat, héél nat. Zaterdagavond begon het te waaien en al gauw viel de regen met bakken uit de hemel. Al inslapend was het geluid nog aangenaam, maar wanneer je ’s nachts 5x wakker wordt, vraag je je wel af hoe het er ’s morgens buiten uit zal zien. Wat een kabaal op een golfplaten dakje.
Het eerste dat we zondagmorgen hoorden toen we onze buitendeur openden, was een kolkende rivier. In één nacht tijd was deze van een klein miezerig stroompje met zeker 2 meter gerezen. Op weg naar de eetzaal lagen diverse (grote) takken van de bomen gewaaid en het weer was het gesprek van de ochtend.
Tussen de kerkdiensten in hebben we wat slaap proberen in te halen en zijn we even naar “ons” plekje aan de rivier gewandeld. Waar we anders heerlijk tussen de rotsen zitten, snelt nu het water zich voort. Het schijnt een dag of 3 te duren voordat al het water weer afgevoerd is.
PS Om de oma’s gerust te stellen: de Franse oogdruppeltjes hebben goed gewerkt – Marc’s ogen waren binnen 2 dagen helemaal genezen.
Voor de regenval vond je ons regelmatig op dit plekje.
Na de regenval een kiekje vanaf een plekje iets meer links - 'onze' rotsen zijn niet meer te zien.
 |
| Marc met no. 2 en 3, met achter hen een bruisende rivier... |
Voor de hevige regenval gaf de andere kant van de brug dit beeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten